Naar inhoud springen

Surinaams voetbalelftal (mannen)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Suriname
Vlag van Suriname
Bijnaam Natio
Suriboys
Kledingsponsor Klupp
FIFA-ranglijst 141 Gestegen 3 (20 juni 2024)
Hoogste ranking 84e (augustus 2008)
Laagste ranking 191e (december 2015)
Associatie Surinaamse Voetbal Bond
Bondscoach Vlag van Nederland Vlag van Suriname Stanley Menzo
Stadion Franklin Essed Stadion,
Paramaribo
Meeste interlands Marlon Felter (44)
Topscorer Gleofilo Vlijter (15*)
Wedstrijden
Eerste interland:
Vlag van Nederland Curaçao 1 – 3 Suriname Vlag van Nederland
(Willemstad, Curaçao; 23 juli 1934)
Grootste overwinning:
Vlag van Suriname Suriname 8 – 1 Aruba Vlag van Aruba
(Paramaribo, Suriname; 24 maart 2004)
Grootste nederlaag:
Vlag van Nederland Suriname 1 – 8 Aruba Vlag van Nederland
(Paramaribo, Suriname; 6 juni 1946)
Vlag van Mexico Mexico 8 – 1 Suriname Vlag van Suriname
(Monterrey, Mexico; 15 oktober 1977)
CONCACAF-kampioenschap
Optredens 2 (eerste keer: 1977)
Beste resultaat Zesde plaats (1977)
Thuis
Uit
Portaal  Portaalicoon   Suriname

Het Surinaams voetbalelftal is een team van voetballers dat Suriname vertegenwoordigt bij internationale wedstrijden, zoals de Caribbean Cup en de kwalificatiewedstrijden voor het FIFA wereldkampioenschap voetbal.

De Surinaamse Voetbal Bond (SVB) werd in 1920 opgericht en is aangesloten bij de Caraïbische Voetbalunie (CFU), de CONCACAF – waar het een van de oprichters van was – en de FIFA (sinds 1929).

Op 19 november 2019 kwalificeerde Suriname zich voor de CONCACAF Gold Cup, na een 2-1 overwinning op Nicaragua tijdens de CONCACAF Nations League. Dit betekent hun debuut op het toernooi en sinds 1985 deelname op een toernooi van de CONCACAF.

Sportpaspoort

[bewerken | brontekst bewerken]
Goal van Nigel Hasselbaink tegen Aruba, WK-kwalificatie op 28 maart 2021

Sinds de jaren 1980 heerste er onder Surinaamse sportjournalisten al het idee om voetballers uit de Surinaamse diaspora toe te laten tot het Surinaams voetbalelftal, geïnspireerd door succesvolle voetballers als Ruud Gullit, Frank Rijkaard, Clarence Seedorf, Edgar Davids en Patrick Kluivert. Er waren ook tegengeluiden, zoals van oud-atleet en leger-sportman Sammy Monsels die dacht dat de Nederlands-Surinamers nog te weinig affiniteit zouden hebben Suriname.[1] Bij de Surinaamse Voetbal Bond (SVB) begon het idee rond 2008 te leven, toen ze twee commissies instelde om de mogelijkheden te onderzoeken. Twee jaar later zocht de SVB contact met de wereldbond FIFA die in 2011 met het antwoord kwam dat voetballers met de Nederlandse nationaliteit niet voor Suriname mogen uitkomen, ondanks dat dubbele nationaliteiten voor beide landen door de Toescheidingsovereenkomst van 1975 niet zijn toegestaan.[1]

Hierna werd de oplossing uiteindelijk gevonden in het Sportpaspoort. Dean Gorré vergeleek dit in 2016 met een diplomatiek paspoort, dat iemand een diplomatieke status geeft gedurende een bepaalde periode. Vergelijkbaar moet een sporter het sportpaspoort ook alleen gebruiken tijdens een interland en daarna weer teruggegeven. Omdat het WK 2018 te ambitieus werd geacht, werd vanaf dat moment meteen gekoerst op het WK 2022.[2] In 2019 was de voetballer Nigel Hasselbaink de eerste sporter uit de diaspora die uitkwam voor de nationale 11.[3] Daarna gaven voetballers aan graag voor Suriname te willen spelen.[4] Enkele van hen maakte in 2021 voor het eerst hun opwachting in de nationale ploeg van Suriname met als eerste doel, onder leiding van bondscoach Dean Gorré, om zich te plaatsen voor het WK voetbal 2022.[5] Na het verlies van Suriname tegen Canada op 8 juni 2021 ging deze kans voor dat WK aan Suriname voorbij.[6]

Prestaties op eindrondes

[bewerken | brontekst bewerken]

Wereldkampioenschap

[bewerken | brontekst bewerken]

In 1938 zou Suriname voor het eerst deelnemen aan kwalificatiewedstrijden voor het Wereldkampioenschap voetbal. Het land trok zich echter terug waardoor het nog tot 1965 zou duren voor het zijn eerste kwalificatiewedstrijd speelde. Op 5 februari speelde Suriname in Port of Spain tegen Trinidad en Tobago. De wedstrijd ging verloren met 1–4. Ook de uitwedstrijd tegen Costa Rica die in dezelfde poule deelnam werd verloren met (0–1). De laatste wedstrijd in deze poule werd gewonnen met 6–1 van Trinidad en Tobago. Dit was echter onvoldoende voor plaatsing naar de volgende ronde.

Wereldkampioenschap voetbal overzicht
Jaar Ronde Wed. W G V DV DT
Vlag van Chili 1962 Niet gekwalificeerd
Vlag van Engeland 1966 Niet gekwalificeerd
Vlag van Mexico 1970 Niet gekwalificeerd
Vlag van Bondsrepubliek Duitsland 1974 Niet gekwalificeerd
Vlag van Argentinië 1978 Niet gekwalificeerd
Vlag van Spanje 1982 Niet gekwalificeerd
Vlag van Mexico 1986 Niet gekwalificeerd
Vlag van Italië 1990 Geen deelname
Vlag van Verenigde Staten 1994 Niet gekwalificeerd
Vlag van Frankrijk 1998 Niet gekwalificeerd
Vlag van Zuid-KoreaVlag van Japan 2002 Niet gekwalificeerd
Vlag van Duitsland 2006 Niet gekwalificeerd
Vlag van Zuid-Afrika 2010 Niet gekwalificeerd
Vlag van Brazilië 2014 Niet gekwalificeerd
Vlag van Rusland 2018 Niet gekwalificeerd
Vlag van Qatar 2022 Niet gekwalificeerd
Vlag van Verenigde Staten Vlag van Canada Vlag van Mexico 2026 kwalificatie

CONCACAF Gold Cup

[bewerken | brontekst bewerken]
CONCACAF-kampioenschap overzicht
Jaar Ronde Wed. W G V DV DT Kwal
19631967 Geen deelname
Vlag van Trinidad en Tobago 1971 Teruggetrokken
Vlag van Haïti 1973 Niet gekwalificeerd
Vlag van Mexico 1977 Zesde 5 0 0 5 6 17 (Kwal.)
Vlag van Honduras 1981 Niet gekwalificeerd
1985 Niet gekwalificeerd
1989 Geen deelname
CONCACAF Gold Cup overzicht
Jaar Ronde Wed. W G V DV DT Kwal
Vlag van Verenigde Staten 1991 Niet gekwalificeerd
Vlag van Verenigde StatenVlag van Mexico 1993 Teruggetrokken
Vlag van Verenigde Staten 1996 Niet gekwalificeerd
Vlag van Verenigde Staten 1998 Geen deelname
Vlag van Verenigde Staten 2000 Niet gekwalificeerd
Vlag van Verenigde Staten 2002 Geen deelname
Vlag van Verenigde StatenVlag van Mexico 2003 Teruggetrokken
Vlag van Verenigde Staten 2005 Niet gekwalificeerd
Vlag van Verenigde Staten 2007 Niet gekwalificeerd
Vlag van Verenigde Staten 2009 Niet gekwalificeerd
Vlag van Verenigde Staten 2011 Niet gekwalificeerd
Vlag van Verenigde Staten 2013 Niet gekwalificeerd
Vlag van Verenigde StatenVlag van Canada 2015 Niet gekwalificeerd
Vlag van Verenigde Staten 2017 Niet gekwalificeerd
Vlag van Verenigde Staten Vlag van Jamaica Vlag van Costa Rica 2019 Niet gekwalificeerd
Vlag van Verenigde Staten 2021 Groepsfase[7] 3 1 0 2 3 5 (Kwal.)
Vlag van Verenigde Staten 2023 Niet gekwalificeerd

CONCACAF Nations League

[bewerken | brontekst bewerken]
CONCACAF Nations League
Jaar Div. Wed. W G V DV DT Res.
2019–20 B 6 4 1 1 16 5 Gestegen A
2022–23 A 4 0 1 3 2 9 Stabiel B
2023–24 B 4 1 2 1 6 3 Stabiel A

Caribbean Cup

[bewerken | brontekst bewerken]

Het beste resultaat in de Caribbean Cup kwam in 1994. Na de kwalificatie, waarbij in Groep 3 zowel Frans-Guyana (2–0) als Guyana (2–0) werd verslagen, kwam het in het hoofdtoernooi terecht. In de groepsfase werd gespeeld tegen Martinique (0–2), Kaaimaneilanden (2–0) en Haïti (1–1). In de halve finale werd verloren van Trinidad en Tobago (2–3). Clyde Tol en Ramon Kampenaar scoorden voor Suriname.

Caribbean Cup overzicht
Jaar Ronde Wed. W G V DV DT Kwal
Vlag van Barbados 1989 Geen deelname
Vlag van Trinidad en Tobago 1990 Niet gekwalificeerd
Vlag van Jamaica 1991 Niet gekwalificeerd
Vlag van Trinidad en Tobago 1992 Groepsfase 3 0 1 2 2 6 (Kwal.)
Vlag van Jamaica 1993 Teruggetrokken
Vlag van Trinidad en Tobago 1994 Vierde 5 1 1 2 5 8 (Kwal.)
Vlag van Trinidad en TobagoVlag van Kaaimaneilanden 1995 Niet gekwalificeerd
Vlag van Trinidad en Tobago 1996 Vijfde 5 1 1 3 5 10 (Kwal.)
Vlag van Saint Kitts en NevisVlag van Antigua en Barbuda 1997 Geen deelname
Vlag van Trinidad en TobagoVlag van Jamaica 1998 Niet gekwalificeerd
Vlag van Trinidad en Tobago 1999 Niet gekwalificeerd
Vlag van Trinidad en Tobago 2001 Groepsfase 3 0 1 2 4 9 (Kwal.)
Vlag van Barbados 2005 Niet gekwalificeerd
Vlag van Trinidad en Tobago 2007 Niet gekwalificeerd
Vlag van Jamaica 2008 Niet gekwalificeerd
Vlag van Martinique 2010 Niet gekwalificeerd
Vlag van Antigua en Barbuda 2012 Niet gekwalificeerd
Vlag van Jamaica 2014 Niet gekwalificeerd
Vlag van Martinique 2017 Niet gekwalificeerd

CCCF-kampioenschap

[bewerken | brontekst bewerken]
CCCF-kampioenschap overzicht
Jaar Ronde Wed. W G V DV DT
Vlag van Cuba 1960 Vijfde 4 1 1 2 4 5
Vlag van Panama 1961 Geen deelname

ABCS-toernooi

[bewerken | brontekst bewerken]

Het ABCS-toernooi is een jaarlijks voetbaltoernooi tussen de vertegenwoordigende elftallen van Aruba, Bonaire, Curaçao en Suriname. Volgens Louis Giskus, voorzitter van de Surinaamse Voetbalbond, is het toernooi bedoeld om de band tussen de Nederlandstalige landen in het Caribisch gebied te versterken.

ABCS-toernooi overzicht
Jaar Ronde Wed. W G V DV DT
Vlag van Curaçao 2010 Kampioen 2 1 1 0 6 4
Vlag van Suriname 2011 Derde 2 1 1 0 2 0
Vlag van Aruba 2012 Tweede 2 1 0 1 9 1
Vlag van Curaçao 2013 Kampioen 2 2 0 0 5 1
Vlag van Suriname 2015 Kampioen 2 2 0 0 4 0
Vlag van Curaçao 2021 Geen deelname
Vlag van Curaçao 2023 Tweede 2 1 1 0 6 3
Zie Interlands Surinaams voetbalelftal 2020-2029 voor de meest actuele gespeelde en komende interlands van Suriname.

FIFA-wereldranglijst[8]

[bewerken | brontekst bewerken]
1996 1997 1998 1999 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022
131 145 160 162 164 141 141 158 149 152 122 153 129 144 115 125 114 133 163 191 150 128 153 141 141 136


Huidige selectie

[bewerken | brontekst bewerken]

De volgende spelers behoorden tot de selectie voor de WK-kwalificatiewedstrijden in juni 2024.

Interlands en doelpunten bijgewerkt tot en met de wedstrijd tegen Anguilla op 9 juni 2024.

Nr. Naam Wed. Dlpnt. Club Debuut
Doel
1 Warner Hahn 20 0 Vlag van Japan Kyoto Sanga 2021
13 Jonathan Fonkel 0 0 Vlag van Suriname SV Robinhood n.v.t.
23 Etienne Vaessen 2 0 Vlag van Nederland FC Groningen 2024
Verdediging
2 Anfernee Dijksteel 5 0 Vlag van Engeland Middlesbrough 2023
3 Stefano Denswil 7 0 Vlag van Turkije Trabzonspor 2023
4 Dion Malone 17 0 Vlag van Cyprus Karmiotissa 2021
5 Ridgeciano Haps 13 1 Vlag van Italië Venezia 2021
12 Myenty Abena 17 1 Vlag van Hongarije Ferencvárosi 2021
17 Djevencio van der Kust 4 1 Vlag van Nederland Sparta Rotterdam 2023
18 Alierio Belfor 0 0 Vlag van Suriname SV Robinhood n.v.t.
20 Shaquille Pinas 16 3 Vlag van Zweden Hammarby IF 2021
Middenveld
6 Immanuel Pherai 2 0 Vlag van Duitsland Hamburger SV 2024
8 Justin Lonwijk 3 2 Vlag van Oekraïne FC Dynamo Kiev 2024
14 Sergino Eduard 30 1 Vlag van Suriname SV Transvaal 2013
16 Renske Adipi 4 0 Vlag van Suriname SV Robinhood 2023
22 Kenneth Paal 9 0 Vlag van Engeland Queens Park Rangers 2022
Aanval
7 Gyrano Kerk 2 0 Vlag van België Royal Antwerp 2024
9 Jeredy Hilterman 8 2 Vlag van Duitsland Arminia Bielefeld 2022
10 Virgil Misidjan 3 0 Vlag van Saoedi-Arabië Al-Tai 2024
11 Sheraldo Becker 12 3 Vlag van Spanje Real Sociedad 2021
15 Jamilhio Rigters 16 4 Vlag van Suriname SV Robinhood 2022
20 Tyrone Conraad 2 2 Vlag van China MZ Hakka 2024
21 Jaden Montnor 3 1 Vlag van Cyprus Aris Limasol 2024

Recent opgeroepen

[bewerken | brontekst bewerken]

De volgende spelers zijn het afgelopen jaar opgeroepen voor het elftal en zijn nog beschikbaar, maar zaten niet bij de laatste selectie of zijn afgevallen nadat ze geselecteerd zijn.

Naam Wed. Dlpnt. Huidige club Laatste oproep
Doel
Joey Roggeveen 1 0 Vlag van Verenigde Staten Tulsa FC Vlag van Grenada Grenada thuis, 16 oktober 2023
Verdediging
Kelvin Leerdam 18 0 Vlag van Nederland Heracles Almelo Vlag van Grenada Grenada thuis, 16 oktober 2023
Navajo Bakboord 5 0 Clubloos Vlag van Grenada Grenada thuis, 16 oktober 2023
Middenveld
Dhoraso Moreo Klas 4 0 Vlag van België KMSK Deinze Vlag van Grenada Grenada thuis, 16 oktober 2023
Diego Biseswar 15 0 Clubloos Vlag van Cuba Cuba uit, 12 september 2023
Aanval
Leandro Kappel 6 0 Vlag van Turkije Pendikspor Vlag van Grenada Grenada thuis, 16 oktober 2023
Gleofilo Vlijter 20 14 Vlag van Finland VPS Vaasa Vlag van Grenada Grenada thuis, 16 oktober 2023
Florian Jozefzoon 18 1 Clubloos Vlag van Grenada Grenada thuis, 16 oktober 2023
Shaquille Cairo 6 0 Vlag van Suriname SV Robinhood Vlag van Grenada Grenada thuis, 16 oktober 2023
Gilberto Cronie 12 1 Vlag van Suriname Inter Moengotapoe Vlag van Grenada Grenada thuis, 16 oktober 2023
Mitchell te Vrede 6 2 Clubloos Vlag van Cuba Cuba uit, 12 september 2023


Internationals

[bewerken | brontekst bewerken]
Zie Lijst van spelers van het Surinaams voetbalelftal voor het hoofdartikel over dit onderwerp.
Zie Lijst van coaches van het Surinaams voetbalelftal voor het hoofdartikel over dit onderwerp.